Sputnik’in facebok statusunde gördüğümden beri( FTW’nin ”fak dı wat sanılmasıydı olay ) bu benim yeni hayat felsefem gibi bişey oldu.Okuldaki kızlara FAK DI WAAAAAT EHEUEH diye bağırasım var ama anlamazlar.Sonra dışlanırım ağlarım filan.Ağlamak kötü bi’şey,tabi benim gibi ”böhüehühüeee” diye ağlıyorsanız.
Bu aralar çok özeniyorum.Süper kadın blogçulara,zayıf kızlara,ruslara,danimarkalılara… Ama en çok ta süper resim çizenlere.Okulda ödevleri filan yazdığım not defterimi matematik öğretmeni ansızın ele geçirdi.Bi şey diyemedim,baktı ve güldü zira çizimler ana karnı terk düzeyindeydi.Yeteneğim yok ama hevesim çok,napayım.Matematikçi güldü ve o gün boyunca söylediğim en çok sözün ”ırıspıçıcıı” olmasına yol açacak bir şey söyledi ”Benim oğlan(yaş:takribi 3) bile daha güzel çiziyo ehehe.”
REZİL OLMUŞTUM.
Bir de sanki demişim gibi ”Çook karmaşık duygular içerisindeyim” dedi.Güldüler.Ben de gülmeye çalıştım,”hocam saçma sapan çizimlerimi geri alabilir miyim” dedim.Dur dedi,eğlenceye devam etmek istiyordu…
Ders bitince ilk işim o çizimleri çöpe atıp ”doğru düzgün” bir not defteri oluşturmak oldu.Bir daha hiç bir deftere saçma sapan kızlar filan çizemedim.Moda tasarımcısı da olamayacaktım.Tercüman olurdum,fena mı olurdu…herkes de güzel çizemezdi ki zaten.
Ne kadar çizimlerimin farkında olsam da,görülmelerini istemiyorum.Ben sadece özeniyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder