30 Nisan 2013 Salı

My Mad Fat Diary 2:İnsan Eti Bağımlılığı


Küfür ve ergenlik içerir.

Deviantart'taki ChildishDecadence isimli kullanıcıdan

Uyuşturucu kullanıyorum şu sıralar.Ancak kullandığım şey ne hap ne de ot,ben insanları kullanıyorum.
İnsan eti bağımlısıyım,özellikle 4-5 kişi var ki etine bağımlı olduğum ne yaparsam yapayım bırakamıyorum onları.Bırakmam lazım,bana faydaları yok(artık zararları da yok) ama bırakamıyorum.Rüyamda bile onlar var.
Ama artık daha farklıyım sanki.Yaptığım rezilliklerin bana bir faydası oldu.Artık farkındayım yapabileceklerimin.Yüzmeye başlasam zayıflarım.Dişlerime tel taktırabilirim.Lens takabilirim.Üç koca adımla onların kraliçesi olabilirim.Evet,onları onların bana yaptıkları gibi süründürmek istiyorum onları.Süründürmesem bile,en azından onların da benim onlara olduğum gibi bağımlı olmasını istiyorum.

Hocamız sosyoloji dersinde ergenlik sorunlarımızın ne olduğunu sorduğunda,dış görünüşüm diye bağırmak istedim.Çünkü bu hantal beden,bu bir türlü barışamadığım et parçası,beni engelledi.Ben bütün dünyayla tanışmak isterken bana aşağılanmayı ve acı çekmeyi getirdi.Bu ben çok küçükken olduğu için,kaldıramadım.Belki şimdi olsa ''siktir oradan'' der geçerdim.

Şimdi olsa onları dövmezdim.Hiç bir şey yapmazdım.Kendi kabuğuma çekilir,istersem ağlar istersem gülerdim ama onların eline koz vermezdim.Sekiz senem boşuna geçmezdi belki de böyle olsa.

Teyzem benden her uyanıp aynaya baktığımda ''ben güzelim'' falan dememi istiyor.Haklı aslında.Ben güzelim çünkü.Uzayınca maşalanmış gibi lüle lüle olan saçlarım,ne olursa olsun yaşam enerjisiyle dolu gözlerim,yamuk dişlerimi saklayan güzel dudaklarım var.Ya yüzüm yansaydı ve ben çatlak dolu göbeğimle kalsaydım? Yüzüm benim tek tesellim olmuştur hep.Neyse...konumuz benim şu ezelden beri olan bağımlılığım.Saplantım.

Ben hep saplantılı oldum insanlara.Hep başkaları gibi olmak istedim,kafamda yarattığım karakterler gibi.Kendim olmak ağır geldi bana.Ağır geldi ucubenin teki olmak.Bunu değiştirmeye çalışmalıyım işte.Yüzme bağımlısı ol diyor psikiyatristim inceden inceye.İnsan eti bağımlılığının sonunu çalışmak getirir diyor.Ancak çalışmak çok zor.Bütün gün yüzerim ama 3-4 saat İngilizce çalışamam.Bir de zeki olacağım.Tek yapabildiğim erken okumuş olmak.Bunun getirdikleri dışında hiç bir şey yok.Müzik kulağım yok,sporlarda kötüyüm ama hevesim var ya o hevesim...okulun grubunu pencereden izleten hevesim,beni kaykaycılarla tanıştırıp neredeyse sonumu getiren hevesim,sokak müzisyenleriyle tanışıp birazcık da olsa nefes almamı sağlayan hevesim...Ben amına koyayım o hevesin.Amına koyayım bu bağımlılığın.Bas gitar çalsam,yüzsem,hep meşgul olsam geçer belki.Denemekten zarar gelmez...

notsle:yüzüncü kayıt olmuş yaşasın!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

30 Nisan 2013 Salı

My Mad Fat Diary 2:İnsan Eti Bağımlılığı


Küfür ve ergenlik içerir.

Deviantart'taki ChildishDecadence isimli kullanıcıdan

Uyuşturucu kullanıyorum şu sıralar.Ancak kullandığım şey ne hap ne de ot,ben insanları kullanıyorum.
İnsan eti bağımlısıyım,özellikle 4-5 kişi var ki etine bağımlı olduğum ne yaparsam yapayım bırakamıyorum onları.Bırakmam lazım,bana faydaları yok(artık zararları da yok) ama bırakamıyorum.Rüyamda bile onlar var.
Ama artık daha farklıyım sanki.Yaptığım rezilliklerin bana bir faydası oldu.Artık farkındayım yapabileceklerimin.Yüzmeye başlasam zayıflarım.Dişlerime tel taktırabilirim.Lens takabilirim.Üç koca adımla onların kraliçesi olabilirim.Evet,onları onların bana yaptıkları gibi süründürmek istiyorum onları.Süründürmesem bile,en azından onların da benim onlara olduğum gibi bağımlı olmasını istiyorum.

Hocamız sosyoloji dersinde ergenlik sorunlarımızın ne olduğunu sorduğunda,dış görünüşüm diye bağırmak istedim.Çünkü bu hantal beden,bu bir türlü barışamadığım et parçası,beni engelledi.Ben bütün dünyayla tanışmak isterken bana aşağılanmayı ve acı çekmeyi getirdi.Bu ben çok küçükken olduğu için,kaldıramadım.Belki şimdi olsa ''siktir oradan'' der geçerdim.

Şimdi olsa onları dövmezdim.Hiç bir şey yapmazdım.Kendi kabuğuma çekilir,istersem ağlar istersem gülerdim ama onların eline koz vermezdim.Sekiz senem boşuna geçmezdi belki de böyle olsa.

Teyzem benden her uyanıp aynaya baktığımda ''ben güzelim'' falan dememi istiyor.Haklı aslında.Ben güzelim çünkü.Uzayınca maşalanmış gibi lüle lüle olan saçlarım,ne olursa olsun yaşam enerjisiyle dolu gözlerim,yamuk dişlerimi saklayan güzel dudaklarım var.Ya yüzüm yansaydı ve ben çatlak dolu göbeğimle kalsaydım? Yüzüm benim tek tesellim olmuştur hep.Neyse...konumuz benim şu ezelden beri olan bağımlılığım.Saplantım.

Ben hep saplantılı oldum insanlara.Hep başkaları gibi olmak istedim,kafamda yarattığım karakterler gibi.Kendim olmak ağır geldi bana.Ağır geldi ucubenin teki olmak.Bunu değiştirmeye çalışmalıyım işte.Yüzme bağımlısı ol diyor psikiyatristim inceden inceye.İnsan eti bağımlılığının sonunu çalışmak getirir diyor.Ancak çalışmak çok zor.Bütün gün yüzerim ama 3-4 saat İngilizce çalışamam.Bir de zeki olacağım.Tek yapabildiğim erken okumuş olmak.Bunun getirdikleri dışında hiç bir şey yok.Müzik kulağım yok,sporlarda kötüyüm ama hevesim var ya o hevesim...okulun grubunu pencereden izleten hevesim,beni kaykaycılarla tanıştırıp neredeyse sonumu getiren hevesim,sokak müzisyenleriyle tanışıp birazcık da olsa nefes almamı sağlayan hevesim...Ben amına koyayım o hevesin.Amına koyayım bu bağımlılığın.Bas gitar çalsam,yüzsem,hep meşgul olsam geçer belki.Denemekten zarar gelmez...

notsle:yüzüncü kayıt olmuş yaşasın!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder