O gece,Nikita aşağıdaki kilerde uyurken internetteki paranormal şeyleri araştırdım biraz.Nikita vücut değiştirebiliyordu ancak ana hatlarla.Saçı kızıl,gözleri yeşil,boyu 1.70'in üzerinde olmalıydı her zaman.Kaydolduğum ''Paranormal Gizemler'' isimli forumun yöneticisi,''belirtilere'' bakarak Nikita'nın düşmüş bir melek olabileceğini söyledi.Melek? Tel Aviv'de? Melek dediğin Kudüs'e filan düşer yahu,burası günah yerimiz bizim dua değil!Ama sabah mutfaktaki sohbeti görünce,ben de inanmıştım artık Nikita'nın bir melek olduğuna.Shit happens.
Mutfağa girdiğimde annem kızıl saçlı,kocaman yeşil gözlü ve boyu Nikita'dan 4-5 santim kısa olan bir genç kızla konuşuyordu.Genç kız da onun gibi aşırılık derecesinde sıskaydı.Mutfağın girişinde şok olmuş yüz ifademle bekledim ve konuşmalarını dinledim:
-Beni buraya zorla getirdiler,bebek bakıcısı olacağımı söylediler.Ancak pasaportumu attılar ve beni yakınlarda bir daireye attılar.Böyle kısacık şeylerden(üstünde benim siyah elbisem vardı,bir de fileli çoraplarım ancak annem farketmemişti çünkü bu elbiseyi ancak belirli gün ve haftalarda giyerdim) başka hiç bir şey giydirmediler,erkekler geldi durdu daireye ve....(burada ağlamaya başladı)...daha 17 yaşındaydım! Neyse ki kaçtım ve beni gören kızınız beni bu daireye yerleştirdi.
-Oh tatlım korkma biz sana bakarız,oh işte kızım Barbra da uyanmış.Tatlım neden kilerde bu zavallı kızı sakladığını söylemedin?
-Imm...şey...ben korktum.
-Korkma tatlım,vicdanımız henüz ölmedi.Şimdi hemen polisi arayacağım ve Nastasya'nın iyi bir vatandaş olması için yardım etmelerini söyleyeceğim!
-Oh hayır bayan,ne olur bunu yapmayın! Beni öldürürler,beni öldürecekler...
-Tamam Nastasya,tamam,bir çaresine bakarız...Barbra,okul için hazırlanmaya başla tatlım.
Annem derin bir nefes alıp kapıdan çıkarken ben Nikita\Nastasya'ya ''NE OLUYOR AMINA KOYİM'' bakışı atmakla meşguldüm.Nikita\Nastasya ise üzgün kötü yola düşmüş kız ifadesini çoktan terketmişti ve yine o hınzır bakışlar görünüyordu yüzünde.
-Psst,nasıl oynadım ama?
-Ne halt olduğunu hemen söyle bana.
-Ya bak,ben bir herife aşık oldum ve dünyaya düştüm.Nereden düştüğümü sorma.Sadece düştüm işte.Erkektim o zaman ama cezamın tam olması için artık hep böyleyim.Özel güçlerim bir bir kayıyor elimden.Her neyse,o herifi bulmalıyız.Fotoğrafı bu.
Nastasya'nın elindeki hafif bulanık fotoğrafta kocaman kahverengi gözlü esmer bir çocuk vardı.Çocuğun yüzünde bıkkın bir ifade,kollarında çizikler vardı ve saçları biraz uzundu.Bu çocuk üst komşumuzun pek problemli olan ve iki sene önce evi terketmiş oğluydu.Adını hatırlamıyorum ama bizden kahve isterdi sık sık,oradan simasını hatırladım.
Derin bir nefes aldım ve dedim ki;
-Nastasya ya da Nikita,her neysen.Eğer bu çocuğu bulursam beni terkedecek misin?
-Tabii ki evet,sonsuza kadar!
-Öyleyse bakalım şimdi nerededir bu çocuk.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder